Plaats een opmerking bij station Warmenhuizen
Op de pagina kunt u een opmerking of herinnering insturen aan station Warmenhuizen die wordt toegevoegd
aan de pagina.
Oorspronkelijke reactie:
astrid tesselaar (18 apr 2008)
Treinongeluk in Schoorldam
Iedere week “moet” ik naar de fysio in Alkmaar.
Mijn fysiotherapeut is Robert Jansen en begeleidt en behandelt renners van het Ruiter Dakkapellenteam.
Robert geeft mij regelmatig het Noord-Hollands Wielermagazine, waar het onderstaande artikel instond.
De kranten stonden er in die dagen vol van.
In de avond van zaterdag op zondag 15 september 1934 verongelukten drie jong wielrenners tussen Koedijk en Schoorldam.
Zij botsten met hun auto op de onbewaakte overweg van de stoomtram Alkmaar-Warmenhuizen frontaal op een tegemoetkomende tram.
Hun auto, een kleine Ford Coupe van Klaas van Nek, werd compleet verpletterd door de locomotief.
De drie voorin zittende renners moeten opslag dood zijn geweest, hun achterin zittende masseur, de in Amsterdam woonachtige Duitser Ridel, overleefde dit vreselijke ongeluk.
De drie renners, Klaas van Nek jr. (20) uit Nieuweramstel, Sam Hoevens (29) uit Amsterdam en Flip Reijnders (25) uit Breda waren vanuit Leeuwarden via de Afsluitdijk onderweg naar huis.
In Leeuwarden hadden zij deelgenomen aan baanwedstrijden, de volgende dag zou o.a. van Nek weer van start gaan in Gouda.
Naast de Heldersche weg tussen Warmenhuizen en Alkmaar reed in die tijd oostelijk van het Noordhollands kanaal een stoomtram van Alkmaar via Koedijk en Schoorldam naar Warmenhuizen.
Ter hoogte van Schoorldam, net in een flauwe bocht, kruiste de rails de Heldersche weg.
Die onbewaakte overweg, er stond slechts een enkel verroest waarschuwingsbord met nauwelijks leesbaar het woord HALT (zie foto), was in die jaren berucht geworden vanwege de gevaarlijke, onoverzichtelijke situatie.
In de Alkmaarsche Courant stond hierover: ‘Immers, wanneer men uit de richting Den Helder komt, ziet men in de verte, links van de weg de tram naderen.
De weg maakt dan een flauwe bocht.
Heel geleidelijk nadert de tram de weg en passeert die in schuine richting.
De automobilist, die ter plaatse niet goed bekend is, merkt dat bijna niet; hij moet er van overtuigd zijn dat de tram links blijft rijden en wordt dan ook door de overweg totaal verrast.’
De krant concludeert dan ook dat de renners, onbekend met de situatie ter plekke, volledig zijn verrast door de opeens opdoemende tram.
Zelf de signalen die de machinist van de locomotief gaf, moeten hen zijn ontgaan.
Aangetekend wordt dat het zicht die avond redelijk was.
De ravage was groot. De voorkant van de auto, die zo’n zeventig meter werd meegesleurd, was totaal verpletterd door de locomotief. Her en der lag bagage op de weg, ook de in Leeuwarden door Klaas van Nek jr. gewonnen bloemen.
Het spreekt vanzelf dat allen die bij het ongeval aanwezig waren erg onder de indruk waren.
De machinist van de trein, de heer De Groot uit Alkmaar, was totaal overstuur en kon minutenlang geen woord uitbrengen.
Ook op de Alkmaarse wielerbaan, toen nog in De Hout op de plek van het oude AZ-stadion, heerste de dag na het ongeluk een trieste stemming.
Heel wat renners die nog in Leeuwarden tegen van Nek en Reijnders hadden gereden, zaten er verslagen bij.
Zo ook de koppelgenoten J. van der Heyden en J. de Wolff: “Wij kwamen vanuit Leeuwarden zondagmorgen naar Alkmaar en zagen bij Schoorldam die auto staan bij de overweg. Als dat niet het autootje van Klaas is, zei ik maar mijn maar van der Heyden geloofde het eerst niet. Toen wij stopten en er heen liepen, zagen wij het, het was de auto van van Nek. In de wagen lag o.a. nog de pet van Hoevens.”
Later hoorde men, wat er was gebeurd. Van de Heyden: “Een goede, gezellige jongen, die Klaas, hij vermaakte altijd alles en iedereen. En hulpvaardig als altijd bood hij Reijnders aan om mee te rijden, omdat die de volgende dag toch in Alkmaar moest zijn. En Hoevens was voor zijn plezier mee, die reed deze keer niet in Leeuwarden.”
Op de Alkmaarse wielerbaan heerste een bedrukte stemming, de vlaggen hingen halfstok. Baandirecteur Kayk sprak voor aanvang enig woorden van deelneming. Het publiek hoorde dat staande aan om vervolgens een minuut stilte in acht te nemen.
Werd er in de nationale wielerwereld nog lang over het vreselijke ongeluk nagepraat ook tussen de betrokken gemeentes en de Nederlandse Spoorwegen werd diepgaand vergaderd. De burgemeester van Warmenhuizen deed al direct een verzoek aan de NS om de snelheid ter plaatse van de kruising – 40 á 45 km – terug te brengen tot 5 á 15 km.
De burgemeester benadrukte ten overvloede dat de Helderscheweg een moderne weg is geschikt voor snelverkeer en elke dag door honderden auto’s bereden wordt.
En nu wordt deze weg gekruist door een spoorlijn waarop een vervoermiddel rijdt, dat in de jaren 1890 – 1900 misschien nog niet verouderd was, maar nu wel geheel uit de tijd.
Artikel uit Noord-Hollands Wielermagazine.
Astrid Tesselaar
reactie webmaster:
|