Ingezonden. Primitief en Grootscheeps

In Het N. v/d Dag, No. 7896, 1e Blad, komt een ingezonden stukje voor om te doen uitkomen, dat de spoorwegmaatschappijen, hier te lande, dan erg royaal zijn en dan op een dubbeltje doodblijven.

Een staalkaart van grootheid en armoede biedt vooral de lijn s-Hertogenbosch—Zwaluwe aan.

Op dit lijntje, dat een sneltrein binnen het uur afrijdt, telt men behalve de eindstations, twintig (zegge twintig) stations, wachtposten — waar gestopt wordt — en halten. De eersten, als Vlijmen, Drunen— Heusden, Waalwijk—Besoijen, Kaatsheuvel-Capelle, Geertruidenberg en Hooge Zwaluwe, zijn in optimaforma. Dan krijgen wij eenige burgerwoningen die als stations dienst doen. De afluibel is een groote Burgemeesters-schel, hangende aan een ijzerdraadje, en de stationschef, die daar manusje van alles is, neemt het handvat en luidt af. Perron en wachtkamer zijn meer dan primitief.

De wachtposten zien er zeer netjes uit, maar het zijn geen wachthuizen voor het reizend publiek. Wanneer het regent of sneeuwt, of het vriest dat het kraakt, dan is het alleen een gunst van dan wachter, wanneer men dat heiligdom mag binnentreden.

De halte Baardwijk is een der primitiefste ! Hier heeft men alleen een perron met een bord, hangende tusschen twee palen, waarop staat „Baardwijk". Als men hier afstapt moet men een gevoel krijgen of men zich in de woestijn van Sahara bevindt. Die halte ligt ongeveer 10 minuten buiten de kom van het dorp. Bij regen en wind, .. . aangenaam wachten !

De tafelbel, in het ingezonden stukje door J. H. v. G. bedoeld, kan men ook in werking zien aan het station (sic) Berchem, lijn Tilburg—Nijmegen. Wordt het niet meer dan tijd, dat er bij de spoorwegmaatschappijen in alle opzichten eens schoonschip gemaakt wordt! In welke landen, behalve in het onze, vindt men zulke trotsche stations, zulke magere beambten, zulke dure personentarieven en zulke slechte aansluitingen ? Die het weet, die zegge het! A. L. X.