stationsgebouw II Eindhoven Centraal

uitgevoerd in strakke lijnen, sober van uiterlijk en een zeer asymmetrisch grondvlak. Ingang gevormd door een lage voorbouw voor een hoog gedeelte met verschillende vensters die de centrale hal verlichten. Een groot trappenhuis leidt naar een tunnel die naar de perrons voert.

Van Heukelom werkte van 1909 tot 1913 aan het spoorwegtraject Eindhoven- Weert waarvan dit stationsgebouw deel uitmaakte. Eindhoven was in deze jaren zeer belangrijk voor het goederenvervoer (steenkolen). Het oude, in 1866 gebouwde station, voldeed aan het begin van deze eeuw niet meer, zodat tot de bouw van een groter complex werd besloten. Bij de bouw daarvan werd gebruik gemaakt van de fundamenten van het oude station. In 1914 kwam een locomotiebenloods tot stand, in 1915 de perrons en de perrongebouwen, twee goederenloodsen en een reservoirgebouw (in 1944 opgeblazen door de Duitsers). In 1916 werd het hoofgebouw opgeleverd, dat door middel van een tunnel met het perron werd verbonden. Het bestond uit een aan een plein gesitueerd langgerekt gebouw, waarvan de horizontaliteit versterkt wordt door de rechthoekige erkerramen. In de as van de stationsstraat had het gebouw een verhoogde middenpartij, waarin zes staande vensters waaraan aangebracht. Dit vierkante blok, waaraan een voorbouw was toegevoegd, werd gedekt door een hoog tentdak. Ter rechterzijde van het station verrezen kantoren voor de douane, een los- en een laadplaats en een rangeerterrein met polygonale locomotievenloods. Circa 100 meter links van het station lag de 'Woenselse overweg' met houten overweghuisjes. Hier kwam enkele jaren later een voetbrug. Het in 1913 geopende station werd in 1956 afgebroken ten behoeve van een nieuw station door ir. K. van der Gaast, met uitzondering van de tunnel.

1915	1917	1920	1920	1920	1920	1920
1920	1920	1920	1920	1920	1920	1923
1928	1930	1930	1930	1930	1930	1931
1932	1934	1935	1935	1935	1935	1940
1940	1940	1944	1945	1950	1950	1953
1956	1956

terug naar station Eindhoven Centraal