stationsgebouw II (1945) Het in 1944 gebombardeerde havenstation was bedoeld zowel voor het lokale verkeer als voor het verkeer naar Engeland. De maatschappij tot exploitatie van Staatsspoorwegen ontwierp de plattegrond die goedgekeurd werd door de regering. Schill en Haverkamp kregen de opdracht het ontwerp verder uit te werken. Het werd een kopstation met drie overdekte perrons van elk 200 meter lengte, loodrecht op het hoofdperron. De ingang bevond zich in het linkereind van het gebouw; de ingangspartij stond schuin op de hoofdgevel. Deze bezat drie dubbele deuren met halfrond bovenlicht met daarboven een zeer groot venster met een uurwerk bekroond met een beeld. De hoeken van de ingangspartij waren voorzien van pilasters die ter hoogte van de verdieping overgingen in torentjes. De rechtse gevel stond voor een afgeknot tentdak, en had ook een ingang. De inrichting was uitzonderlijk rijk, en dan met name die van de wachtkamer voor vorstelijke personen vanwege het belang van het doorgaande verkeer met Engeland. De voornaamste wachtkamers waren gegroepeerd rond de visitatiezaal, maar waren ook te bereiken via de vestibule. De vestibule lag aan het eind van het station en had een onregelmatige plattegrond. De wanden en zoldering van de grote zalen waren met stukwerk voorzien; de kleinere wachtkamers met behang, houten lambriseringen, schoorsteenbetimmeringen en houten plafonds met beschilderde doekramen. De wachtkamer voor vorstelijke personen had wandbetimmeringen van blank eikenhout met fijn bewerkte intarsia's. De toiletkamers hadden tegels op de vloer en aan de wand. Die van de wachtkamer voor vorstelijke personen hadden schoorsteenmantels van majolica en wandenbekleding met tegels uit de fabriek Rozenburg te Den Haag. Betrokken bij de bouw waren: J. Kalff, als hoofdingenieur, A.J. Vreeswijk als bouwkundige eerste klasse en H.P.G. van der Kun als sectie ingenieur te Breda. P. van der Weiden, technisch ambtenaar bij de Staatsspoorwegen had het hoofdtoezicht in Vlissingen. De aannemer van het station, zonder de overkappingen was de firma L. de Roog en Weijers te Tilburg. Het station was elektrisch verlicht naar de plannen van en ontworpen door L.M. Barnet Lyon, ingenieur bij de Staatsspoorwegen. Het station was uitgevoerd in de stijl van de Hollandse Renaissance en werd op 15 september 1894 in gebruik genomen.

Oorlogsschade Welk cijfer geef je deze afbeelding? Bedenk: je beoordeelt niet de schoonheid van het gebouw, maar de kwaliteit van de afbeelding. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 8 bezoekers hebben deze afbeelding gemiddeld een 2,8 gegeven. Schrijf hier uw opmerkingen bij deze afbeelding.