stationsgebouw (27 Mei 1961)
Amsterdam Sloterdijk werd een opvallend gebouw door de bijzondere overkapping die Van der Gaast hier aanbracht. Het was geen perronkap die de wachtende reizigers moest beschermen, maar een overdekte open entree naar het plaatskaartenkantoor, de fietsenstalling en de perrons. Een omsloten hal, die belemmerend zou werken voor de doorstroom van het intensieve forensenverkeer, ontbrak. Rechts was het plaatskaartenkantoor en links de fietsenstalling. De mensen liepen onder de hoge overkapping door, die het uitzicht vrij liet. Deze kap was met opzet hoger gemaakt dan noodzakelijk, om het station van verre zichtbaar te maken. Onder de kap was een grote verlichte klok opgehangen. Daar waar nodig, was het stalen skelet gevuld met stalen puien en metselwerk van gele verblendsteen. Het platte dak was van hout en voorzien van koperen lijsten. De schoorsteen was bekleed met geglazuurde tegelstrips. Voor de vloeren van tunnel, trappen en hal was Noors altakwartsiet gebruikt in onregelmatig gebroken vorm. In de hal voor het plaatskaartenkantoor was een wandvullend mozaïek aangebracht, ontworpen door Elga Eymer te Amsterdam, waarop onder meer de locomotief De Arend was afgebeeld. De hoge kap en de forse lijnen en vlakken gaven het gebouw een dominant karakter. De plattegrond evenals de materialen (staal, koper, glas en geglazuurde tegels) weerspiegelden het idee van functionaliteit: transparant, praktisch en passend bij de andere middelen van vervoer. Na de aanleg van de Hemspoortunnel werd in 1986 een nieuw station gebouwd, een kilometer ten noordwesten van het haltegebouw aan de nieuwe lijn Amsterdam-Schiphol, ontworpen door ir. H.C.H. Reijnders. De lijn Haarlem-Amsterdam werd naar het noorden verlegd. Was het oude station nog oost-west gericht, evenwijdig aan de lijn Haarlem-Amsterdam, het nieuwe staat haaks op die lijn.
|
