stationsgebouw III (1964) Het grote perronemplacement van station Schiedam Centrum, vroeger Schiedam-Rotterdam West geheten, is 153 meter lang en 50 meter breed. Het omvat drie perrons. Daaroverheen werd een enkele kap ontworpen, bestaande uit een bijna geheel gelaste staalconstructie, uitgevoerd door de firma De Vries Robbe uit Gorinchem. In het ontwerp van de opvallende overkapping had ook C.J. van der Grinten een belangrijk aandeel. Het aantal steunpunten onder de kap werd tot een minimum beperkt. Zodoende ontstond er een open ruimte, waarin de reizigers niet werden gehinderd door obstakels en waardoor de perrons vrij konden worden ingericht. In de lengterichting van het middenperron zijn slechts vier vorkvormige ondersteuningen geplaatst, waarin een 160 meter lange, driehoekige kokerligger rust van drie meter hoog en drie meter breed aan de bovenzijde. Deze ligger bestaat uit delen van achttien meter, die ter plaatse op hulpjukken zijn gemonteerd en aaneengelast. Vanaf de koker lopen spanten naar pendelkolommen in de beide glazen gevels. De dakbedekking van de kap is geconstrueerd uit geluidabsorberende betoncassettenplaten. De schuine gedeelten van de kap boven het middenperron bestaan uit glasplaten met koperen afdeklijsten. Door de driehoekige vorm van de ligger valt er veel licht naar binnen. De fraaie lichtinval, het beperkte aantal steunpunten en de mooie verhoudingen resulteren in een optimale ruimtewerking. Het ontvangstgebouw werd ontworpen door Van der Gaast in samenwerking met J.H. Baas. De bouw was uitgesteld vanwege de gecompliceerdheid van de werkzaamheden. Voor het station moest namelijk een stijgende verkeersweg worden aangelegd naar een brug over de Schie. Ten opzichte van de oprit naar de brug kon het ontvangstgebouw een enigszins scheefgezakte indruk maken. Uit esthetische overwegingen ontwierp Van der Gaast boven het langgerekte gebouw een beweeglijke dakrand bestaande uit 24 hypparschaaltjes. Door ze overhoeks op te leggen, zodat de punten naar voren staken, ontstond nergens een horizontale daklijn. Het bezwaar van twee niet evenwijdig lopende horizontale lijnen werd hierdoor visueel opgeheven. De volkomen gelijke schalen werden vervaardigd door het houtconstructiebedrijf NEMAHO te Doetinchem. Zij konden per schip worden aangevoerd. Zowel de randbalken als de schaalplaten waren van gedroogd Noord-Europees vurenhout gemaakt. Aan de binnenkant was een decoratief redwood plafond gespijkerd. Tussen de schalen waren lichtstroken aangebracht van circa 100 x 500 centimeter, die voor een mooie lichtverdeling in de hal zorgden. De stroken bestonden uit lichtdoorlatende kunststofelementen in aluminium profielen. In de straatgevel was een glasmozaïek van Rob Zijlmans aangebracht, aangeboden door de Kamer van Koophandel te Vlaardingen. Het voorplein met autobusstation lag voor de verhoogde verkeersweg. Om veilig het station te kunnen bereiken was een tweetal tunnels onder de weg aangelegd. Deze gaven toegang tot respectievelijk de hal en de fietsenkelder. Boven de reizigerstunnel was een grote hypparschaal geplaatst om de ingang te markeren. Ook vanaf de oprit waren beide ruimtes op verschillende plaatsen toegankelijk. Door de oprit was het station vanaf het laaggelegen voorplein slecht zichtbaar. Dat was een van de redenen om boven de hoofdingang een kantoorblok van vijf verdiepingen te bouwen waarin een instructiecentrum van de NS werd ondergebracht. Zo was, hoewel totaal anders dan bijvoorbeeld in Eindhoven, Venlo en Oldenzaal, ook bij dit station een sterk verticaal accent ontstaan. Het tamelijk zware kantoorblok vormde tezamen met de twee andere bestanddelen, perronkap en ontvangstgebouw, een evenwichtig geheel. Door de combinatie van station met kantoren was een nieuw fenomeen ontstaan: het combistation. Het complex werd in 1963 officieel geopend. Zowel het ontvangstgebouw als de kantorenflat zijn in 1998 afgebroken. De oprit naar de brug is op kolommen geplaatst. Daardoor is er een onderdoorgang ontstaan die toegang verleent tot een grote nieuwe hal. In deze hal zijn een metrostation en een NS-station ondergebracht. Vaste trappen en roltrappen leiden naar de perrons.

perron Afbeelding toegevoegd op 29 aug 2008 Welk cijfer geef je deze afbeelding? Bedenk: je beoordeelt niet de schoonheid van het gebouw, maar de kwaliteit van de afbeelding. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Je bent de eerste bezoeker die deze afbeelding een waardering geeft.

Bron: Het Utrechts Archief In de beeldbank veel foto's over de Nederlandse Spoorwegen. Met de link op het catalogusnummer komt u direct bij het juiste bestand en kunt u eenvoudig een afdruk of jpg bestand bestellen. Fotonummer 153264 Meer afbeeldingen van Het Utrechts Archief

Schrijf hier uw opmerkingen bij deze afbeelding.