stationsgebouw II (2000) Het station in Oldenzaal is met zijn 45 meter een langgerekt gebouw. Het heeft grote vensters, die openheid en ruimte suggereren. De borstwering is gevuld met gele verblendsteen. Het platte dak is afgewerkt met betonnen sierelementen. De luifel aan de voorkant loopt via het dak van het station over in de overkapping van een deel van het eerste perron. Het verticale element, een blikvanger voor een ieder die het station nadert, is een zeventien meter hoge, betonnen klokkentoren in de vorm van een haarspeld. Deze markeert tevens de ingang. Een bordestrap leidt van beide zijden naar de ingangsdeur, die gevat is in een diepe betonnen omlijsting waardoor een soort portaal is ontstaan. Deze toegang tot het station is niet breed, maar door het portaal wel duidelijk gemarkeerd. Een gewelf waarin glasstenen als kleine venstertjes zijn aangebracht, overspant een lichte hal. De kroonluchters die gered waren uit de brand van 1953 werden opnieuw in gebruik genomen. De vroegere restauratie is nu afgesloten; er is slechts een kleine wachtruimte overgebleven. Vroeger was Oldenzaal een belangrijk grensstation; tegenwoordig zijn de douaneactiviteiten afgenomen, zodat een groot gedeelte van het ruime station leeg staat.

Perronzijde Welk cijfer geef je deze afbeelding? Bedenk: je beoordeelt niet de schoonheid van het gebouw, maar de kwaliteit van de afbeelding. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Je bent de eerste bezoeker die deze afbeelding een waardering geeft. Schrijf hier uw opmerkingen bij deze afbeelding.

Reacties