stationsgebouw (1973) Het gebouw domineert door de hoogte van het massale kantoorblok de hele omgeving. Bovenop de ruimten die uitkomen op de entreehal van het station is namelijk een gigantisch kantorencomplex van elf verdiepingen geplaatst, dat wordt geëxploiteerd door Shell. Het is horizontaal geleed door de weerkerende afwisseling van een reeks grindbetonplaten, die de borstwering vormen, en een reeks gekoppelde vensters. Het strenge, volmaakt strakke blok bereikt een hoogte van zestig meter en vormt een duidelijke afsluiting van dit kopstation. Het ontvangstgebouw valt weg in de bouwmassa en is nauwelijks herkenbaar als station. Onder een tegen de voorzijde van het gebouw aangebrachte enorme luifel, die ongeveer vijf meter over de stoeprand uitsteekt, kunnen auto's voorrijden. Aangekomen in de ontvangsthal, ervaart de reiziger de hal, met zijn oppervlak van dertig bij negentig meter en een hoogte van twaalf meter, toch als een lichte en overzichtelijke entree tot de eigenlijke stationsaccommodatie. Loketten, een wachtkamerrestauratie, diverse winkels, kiosken en de toegang tot het winkelcentrum Babylon zijn overzichtelijk gerangschikt. De hoogte van de hal reikt tot de derde verdieping van de kantoortoren. Een trap en roltrappen leiden naar de eerste verdieping, waar zich restaurants, vergaderzalen en dienstruimten bevinden, evenals de toegang tot de kantoren. Die zijn ook vanaf de straat onmiddellijk bereikbaar. Onder de hal bevindt zich een grote fietsen- en bromfietsenstalling. De achterzijde van de hal komt uit op de koppen van zes perrons. Boven de perrons, ongeveer op zeven meter hoogte, ligt een verkeersplatform van 100 x 230 meter. Dit platform maakt de integratie en concentratie mogelijk van al het openbaar vervoer, van lijnbussen en trams tot streekvervoerbussen. Nog niet eerder was het station zelf op een dergelijke manier tot knooppunt van vervoer geworden. Constructief bezien bestaat het station uit twee onderdelen. Het gebouwencomplex is uitgevoerd in gewapend beton. De luifel en de kap, die de hal en het platform van het bus- en tramstation overdekt, hebben een stalen constructie. Luifel en kap bestaan uit een balkenroosterwerk dat is opgehangen aan pendelkolommen. Het daglicht komt binnen via 77 koepels met een afmeting van vier bij vier meter. Deze koepels zijn onder meer aangebracht boven de pendelkolommen. Het platform, dat een dubbele functie heeft, namelijk het overdekken van de perrons en het dragen van de verkeersbelasting, bestaat uit voorgespannen betonbalken die gedragen worden door 45 stalen kolommen met een diameter van slechts 38 centimeter. Hun voet rust op de perrons eronder. Deze slanke kolommen zorgen ervoor dat de sombere perrons, die immers afgedekt zijn door het platform, redelijk overzichtelijk blijven. Op het voorplein is een driezijdige 'zebraklok' geplaatst van Jaap Karman. De expressieve zebralijnen zijn bedoeld als doorbreking van het overheersende patroon van horizontalen (het station) en verticalen (palen en masten op het voorplein). De klok is het resultaat van een door de gemeente Den Haag en de NS uitgeschreven prijsvraag, met onder meer Van der Gaast in de jury.

Welk cijfer geef je deze afbeelding? Bedenk: je beoordeelt niet de schoonheid van het gebouw, maar de kwaliteit van de afbeelding. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1 bezoeker heeft deze afbeelding het cijfer 7 gegeven.

Bron: Het Utrechts Archief In de beeldbank veel foto's over de Nederlandse Spoorwegen. Met de link op het catalogusnummer komt u direct bij het juiste bestand en kunt u eenvoudig een afdruk of jpg bestand bestellen. Fotonummer 154408 Meer afbeeldingen van Het Utrechts Archief

Schrijf hier uw opmerkingen bij deze afbeelding.