stationsgebouw (1920)
Het hoofdgebouw van dit grensstation, dat in 1906 gereedkwam, bestond uit een eenvoudig langgerekt gebouw met aan de uiteinden een trapgeveltje. Ook binnen was het gebouw sober. Opvallend is de toepassing van een galerij. Tot de bijgebouwen behoorden een douaneloods, een polygonale locomotievenloods, een reservoirgebouw en enkele seinhuizen. Langs de gehele gevel was een perronoverkapping aangebracht die ook voorbij het einde van het gebouw nog doorliep. De vorm van de metalen steunders werd mede bepaald door de waterafvoerpijpen, die hierlangs naar beneden liepen, een constructie die herhaald zou worden bij de stations Roosendaal, Eindhoven, Geldrop, Heeze, Maarheeze en Weert. Deze metalen constructie werd afgedekt met houten planken, waarop asfalt werd aangebracht. Bij station Baarle-Nassau verrezen er dienstwoningen voor spoorweg- en douanepersoneel. Vanaf 1934 vond er nog slechts goederenvervoer plaats. In 1940 en 1950 werden de loodsen, seinhuizen en tractiegebouwen afgebroken. In 1948 werd de douaneloods overgebracht naar Hengelo, waar hij als goederenloods dienst ging doen. Het stationscomplex werd in 1956-1959 grotendeels gesloopt. De beide uiteinden van het hoofdgebouw, die men liet staan, zijn in de jaren tachtig gesloopt. Wel zijn bewaard gebleven een douanekantoortje, de negen woningen voor douaneambtenaren aan de Turnhoutsebaan 1-9 en de veertien woningen voor spoorwegbeambten aan de Grensweg.
eilandstation van 1,5 verdieping en twee zeer lange vleugels van alleen een begane grond. De grens tussen Nederland en Belië lootp dwars door het station. Gebouwd in verband met verwachte toename goederenverkeer.
Sjef Smulders uit Castricum meldt dat dit grote station door zijn overgrootvader Franciscus Smulders is gebouwd in 1904.
|
